در خیلی از مواقع شما به عنوان مدیر سرور لینوکس نیاز دارید که کاربر یا کاربرهایی که همینک درون سیستم هستند را اخراج کنید (LogOut)؛ یعنی از سیستم خارج شان کنید. حتی برخی از مواقع خودتان چندین بار وارد سیستم شدید و تمامیِ آنها بدون Logout کردن پردازش هایشان هنوز در حال کار است. هر چند پس از مدتی به طور خودکار آنها هم بسته می شوند. اما نباید فراموش کنید زمانی که کارتان با خط فرمان سرور لینوکس به اتمام می رسد باید با دستور logout از سرور خارج شوید. یا از کلیدهای ترکیبیِ Ctrl + D استفاده کنید.
اخراج کاربر لینوکس توسط مدیر سرور
مدیر سرور یا همان root می تواند به اجبار نشست (Session) هر کاربری که با استفاده از ssh وارد سرور شده است را ببندد. این کار را می توان با استفاده از دستورهای زیر انجام داد:
- دستور pkill : پردازش ها را با گرفتن نام شان خاموش می کند.
- دستور kill : به یک پردازش سیگنال یا خاتمه می دهد.
دستور pkill کل پردازش های مرتبط با یک کاربر لینوکس را می بندد. اختلافی این دستور با kill دارد این است که در دستور kill شما باید شناسۀ پردازش که یک عدد یکتا است را به آن بدهید تا پردازش مربوطه را ختم کند. اما در دستور pkill باید نام پردازش یا کاربر لینوکس را بدهید تا پردازش های مرتبط با آن را برای شما ببندد. حالا به مثال های زیر توجه کنید تا متوجه عمق داستان گردید.
pkill -KILL -u {username}
دستور بالا برای ما پردازش های کل یک کاربر لینوکس را می بندد. به جای {username} باید نام کاربری را بزنید که می خواهید پردازش هایش متوقف گردد. توجه داشته باشید که اگر همینک با کاربر root وارد سرور شده باشید و این دستور را برای root بزنید، کل سرور شما دچار اختلال خواهد شد! چون بسیاری از پردازش های اصلی و فرعیِ سرور با نام کاربرِ root انجام می شوند. پس اگر قصد دارید حس کنجکاویِ خودتان را در مواجۀ با این دستور ارضا کنید، محیط آزمایشیِ لینوکس یا همان ماشین مجازیِ خود را باز کرده و دستور زیر را وارد کنید.
pkill -KILL -u root
توجه: دستور بالا را روی سرور در حال کار به هیچ عنوان اجرا نکنید!
پس از اجرای دستور مذکور در ماشین مجازیِ آزمایشی، خواهید دید که از حساب ریشه خارج خواهید شد و دیگر هیچ کاری نمی توانید بکنید! به جز اینکه ماشین مجازی را هر طور شده یک بار راه اندازیِ مجدد کنید. به همین دلیل هم هست که گفته می شود روی سرور درحال کار (Production) به هیچ عنوان این دستور را اجرا نکنید.
اما در عوض می توانید کاربرهای دیگر سرور که پردازش های بحرانیِ سرور توسط آنها انجام نمی شود را با این دستور اخراج کنید. مثلاً دستور زیر کاربر javad را با تمامیِ پردازش هایش متوقف می کند.
pkill -KILL -u javad
در وارد کردن این دستور به sudo هم توجه کنید که قبلاً راجع به آن توضیح داده شده است. هر زمان خواستید با حسابی به غیر از حساب ریشه دستورات مهم را اجرا نمایید sudo را هم فراموش نکنید.
اما می رویم سراغ دستور kill که برای ما یک پردازش با id خاصی را خاموش می کند. خب، برای اینکه ما id یا شناسۀ یک کاربر را به دست آوریم باید از دستور who -a استفاده کنیم که در آموزش قبلی خدمت شما توضیحاتش داده شد. حالا که id پردازشِ کاربر مورد نظر را دارید باید از دستور kill به شیوۀ زیر جهت اخراج کردن آن استفاده کنیم:
kill -9 1234
شما باید به جا ۱۲۳۴ شناسۀ پردازشِ کاربری را وارد کنید که می خواهید Logout کنید.
به هر حال استفاده از دو دستور pkill و kill در خیلی از مواقع به کار ما خواهند خورد. اگر با آموزش های بعدی با پردازش های لینوکس بیشتر آشنا شدید، حتماً خواهید فهمید که چطور و چه زمانی باید از این دو دستور پر کاربرد استفاده کنید. اما دستور logout را هم فراموش نکنید که برای خارج شدن از محیط خط فرمان لینوکس به بهترین حالت، باید استفاده گردد.
لینوکس حاویِ نکات بسیار ریزی است که اگر دانش کافی راجع به آنها نداشته باشیم، بعید است بتوانیم یک مدیر کاری برای سرور لینوکس خود یا دیگران باشیم.
۰ دیدگاه